आदिष्टिन् _ādiṣṭin

आदिष्टिन् a. One who gives orders. m. (अस्त्यर्थे इनि).

1 A Brāhmaṇa in the first order of his life; pupil, student (ब्रह्मचारिन्); आदिष्टिनो ये राजेन्द्र ब्राह्मणा वेदपारगाः Mb.13.22.17.

-2 A penitent, one engaged in any expiatory rite; आदिष्टी नोदकं कुर्यादावृतस्य समापनात् Ms.5.88.